Mijn verhaal

Ik groeide op in het oosten van Nederland, in een klein en vriendelijk dorp. Ik was de oudste van twee kinderen. Mijn vader was bioloog en voedde ons op. Hij was altijd thuis als wij uit school kwamen: koken, ons helpen, zorgen dat het leven stabiel voelde. Mijn moeder daarentegen leed aan depressies. Zij was niet in staat haar eigen leven te managen, en daardoor ook het onze niet.

Dat familiesysteem heeft mij diep gevormd. Wanneer zij in het ziekenhuis lag, voelde het thuis, met alleen mijn vader, mijn broer en ik, rustig en georganiseerd. Maar zodra ze terugkwam, moest alles weer worden omgegooid, en dat bracht onrust. Zo leerde ik al vroeg om sterk en onafhankelijk te zijn. Ik leerde op mezelf te vertrouwen. Dat werd mijn overlevingsstrategie: wees sterk, toon geen zwakte, los het zelf op.

Die kracht was een cadeau, maar ik leerde niet hoe ik kwetsbaar kon zijn. En zonder dat evenwicht leert het leven je vroeg of laat een les.

Op mijn zeventiende verliet ik het ouderlijk huis om hotelschool te gaan studeren. Het was de eerste hotelschool in het oosten van Nederland, en omdat die zo nieuw was, moesten wij studenten alles zelf opbouwen. We richtten het restaurant in, organiseerden de marketing, de PR, alles. Ik had geen idee hoe, maar ik deed het gewoon. Dat was mijn basis. Zonder het te weten was ik al een kleine ondernemer.

Na mijn afstuderen verhuisde ik naar Amsterdam, omdat dáár de dingen gebeurden. Ik werkte in grote hotels, in catering, en later in sales. Bij ITT Public Media, de Gouden Gids, leerde ik de kunst van het harde verkopen. Het was pittig, maar het bracht me de vaardigheid om de diepste behoeften van mensen te ontdekken en daar oplossingen op aan te sluiten. Later werd ik trainer, werkte ik voor grote trainingsbedrijven, en leerde ik hoe ik mezelf als trainer kon verkopen en mijn professionele vaardigheden kon uitbouwen.

Op een bepaald moment had ik zoveel in mijn rugzak, sales, teamontwikkeling, training, consultancy, dat ik het wilde doorgeven. Samen met mijn toenmalige man startte ik mijn eigen trainingsbedrijf. We bouwden onze eerste locatie in een boerderij in het midden van Nederland. Later verhuisden we naar Haarlem en kochten een oud huis dat we omtoverden tot trainings- en coachingslocatie met verschillende stijlen en ruimtes. Dat werd SuCasa 1. Het was bijzonder, creatief en vol energie. We groeiden snel.

Maar in 2000 sloeg de crisis toe, en veel van onze klanten uit de internetsector verdwenen. Tegelijkertijd waren we uitgeput. We besloten een pauze van drie maanden te nemen in Australië met onze jonge kinderen. Het was geweldig, maar toen we terugkwamen was de business verdwenen. Uiteindelijk moesten we SuCasa 1 verkopen. Rond dezelfde tijd eindigde ons huwelijk, en verdeelden we het bedrijf. Hij hield het trainingsbedrijf, en ik kreeg de kans om opnieuw te beginnen.

Ik was begin veertig. Het was hét moment om iets totaal nieuws te doen. Ik besloot een winkel te beginnen, geïnspireerd door concept stores die ik in New York had gezien. In Haarlem opende ik er een, waarin meubels, mode en een thuisgevoel samenkwamen. Het groeide snel, kreeg media-aandacht, en ik won zelfs de prijs voor beste ondernemer in de regio. Ik schaalde op van één naar drie, naar vijf, naar tien, naar veertien winkels.

Het was een intense periode. Twee kinderen om op te voeden, 35-40 medewerkers, mijn eigen collecties om te ontwerpen. Ik was altijd aan het leren, winnen, verliezen, en weer opstaan. Retail is detail, en het leerde me enorm veel.

Toen kwam 2008, de financiële crisis. Ik had altijd met één bank gewerkt. Jarenlang ging dat goed, maar toen de bank besloot te stoppen met retailfinanciering, was ik totaal overvallen. Ik was al aan het reorganiseren en onderpresterende winkels aan het sluiten, maar ze gaven me geen tijd. Binnen enkele maanden verloor ik alles. Veertien winkels, mijn bedrijf, mijn pensioen, zelfs vastgoed dat ik bezat. Op mijn vijftigste ging ik failliet.

Het was een enorme schok. Ik was altijd sterk geweest, altijd oplossingsgericht. En ineens was er geen oplossing. Ik was de weg kwijt. Voor het eerst in mijn leven moest ik mijn kwetsbaarheid onder ogen zien.

Het kostte me vijf jaar om mezelf opnieuw op te bouwen. Ik kocht één winkel terug, veranderde het businessmodel volledig, werkte alleen nog met data en korte collecties, en het groeide opnieuw. Maar de grootste verandering vond vanbinnen plaats. Een coach zei ooit tegen me: “Cleo, stop met overleven. Stop met alles proberen te fixen. Doe niets.” Dat was de moeilijkste les van allemaal. Stilzitten, voelen, accepteren. Kwetsbaar durven zijn.

Ik reisde naar India, volgde yoga, meditatie en holistische genezing. Ik zuiverde mijn lichaam en mijn geest. Stap voor stap bouwde ik mezelf opnieuw op als vrouw, moeder en ondernemer. Zachter, meer in balans, met meer vertrouwen.

In 2017 was ik eindelijk vrij van alle worstelingen. Ik startte opnieuw met training en coaching en in 2023, na tweeënhalf jaar zoeken, kocht ik het nieuwe SuCasa. Een prachtig huis in Haarlem, opnieuw opgebouwd met al mijn energie. Vandaag combineer ik alles wat ik heb meegemaakt en geleerd: training, coaching, ondernemerschap en gastvrijheid.

Wie ik ben, is niet alleen trainer, niet alleen coach, niet alleen ondernemer. Ik ben iemand die de pieken en dalen van opbouwen, verliezen en heropbouwen heeft doorleefd. Iemand die op de harde manier leerde dat kracht zonder kwetsbaarheid breekt, maar dat kracht mét kwetsbaarheid balans creëert. Dat is de basis waar ik vandaag op sta, en die ik meeneem in mijn werk met leiders en teams.